Σέρβια –Βελβεντό ένα «ντέρμπυ» αντιπαράθεσης ή ένας τόπος συνεργασίας;

του Θοδωρή Μπαλτά
Ενώ, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και τώρα η Συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ μαζί με την Τροικα προχωρά στην κατεδάφιση μισθών, συντάξεων, εξαφανίζει τους μικρομεσαίους, διαλύει την υγεία, περιστέλλει τα δικαιώματα, καταστρέφει τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, εξαθλιώνει χιλιάδες εργαζόμενους και νέους στέλνοντάς τους στην ανεργία, ξεπουλά συνολικά τη χώρα, στο Δήμο Σερβίων- Βελβεντού η πολιτική ατζέντα μετατοπίζεται μακριά από τα παραπάνω επίμαχα για τη ζωή των δημοτών ζητήματα προς όφελος μιας άγονης ενδοδημοτικής αντιπαράθεσης που στο κέντρο της βρίσκεται η συμμετοχή ή όχι του Βελβεντού στον ενιαίο δήμο.
Έτσι είδαμε και βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα διενέξεις που δυστυχώς συνεχίζονται τόσο λόγω αστοχιών της «Κοινωνίας των Πολιτών του Βελβεντού», που φορές δίνει την εντύπωση ότι στον αγώνα για έναν ανεξάρτητο δήμο αντίπαλος είναι τα Σέρβια , όσο και από την πλευρά της δημοτικής αρχής που φορές κατανοεί τον αγώνα των Βελβεντινών ως αγώνα που θίγει τους ίδιους. Είναι προς όφελος του τόπου μας το θέμα να λυθεί άμεσα. και για να βρεθεί η αρμόζουσα λύση πρέπει πριν απ όλα να συμφωνηθούν κάποια ζητήματα αρχής που πρέπει να διέπουν την προσέγγισή μας στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.
1. Αντίπαλος για τον «Καλλικράτη» και το χωροταξικό του σκέλος είναι ή δεν είναι η κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα όσοι άφησαν να πιστευτεί από τους δημότες Βελβεντού ότι ο δήμος Βελβεντού θα παραμείνει αυτόνομος; Αντίπαλος είναι τα Σέρβια; Το ερώτημα έχει και αμφίδρομη κατεύθυνση. Ο αγώνας του Βελβεντού για αυτόνομο δήμο θίγει ή μειώνει τα Σέρβια;
2. Είναι ή δεν είναι δικαίωμα μιας κοινωνίας να καθορίζει την πορεία της και να αγωνίζεται για την αυτοδιαχείρηση και την αυτοδιοίκησή της;
3. Είναι οι νόμοι του κράτους πανάκια και θα πρέπει οι πολίτες να τους δέχονται αδιαμαρτύρητα; Άμα ήταν έτσι τότε κανένα κίνημα απέναντι σε κανένα νόμο δε θα υπήρχε.
4. Είναι ή δεν είναι η συνεργασία και όχι η αντιπαράθεση μεταξύ γειτονικών κοινωνιών δύναμη ώθησης για μια καλύτερη ζωή και για ανάπτυξη του ενιαίου τοπικού χώρου;
Έχοντας ως άξονες τις παραπάνω αρχές νομίζω ότι μπορούν να παρακαμφτούν αντιθέσεις άσκοπες μεταξύ των κοινωνιών του Βελβεντού και των Σερβίων προς όφελος και των δυο πλευρών.
Η σημερινή κατάσταση μπορεί και πρέπει να αντιστραφεί και είναι ευθύνη όλων να συμβάλουμε θετικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Με δεδομένη τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων Βελβεντού για αυτόνομο δήμο και με δεδομένο τον διαρκή αγώνα τους για την επίτευξη του στόχου τους, το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ του ενιαίου Δήμου με απόφασή του -αν είναι δυνατόν ομόφωνη- να ζητήσει από το Υπουργείο Εσωτερικών να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση για τη δημιουργία ξανά Δήμου Βελβεντού.
Η σημερινή δημοτική αρχή (δήμαρχος και όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι) πρέπει αν δουν τα Σέρβια ως τέτοια που είναι, δηλαδή η κεντρική πόλη της περιοχής και εξ αυτού να σταθούν μπροστά από άγονες κόντρες και να αντιληφθούν ότι η κατάθεση τέτοιας πρότασης προσδίδει σε αυτά ρόλο ηγεμονικό στην περιοχή. Πέραν τούτου μια τέτοια πρόταση αποτελεί και λύχνο δημοκρατικής παρέμβασης μέσα στις τόσες «εκτροπές» που γίνονται από το σύστημα εξουσίας στη χώρα σήμερα.
Το ότι το Βελβεντό δεν εκπροσωπείται στη μεγάλη του πλειονότητα στο δημοτικό συμβούλιο αυτό δεν εμποδίζει τους δημοτικούς συμβούλους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και με πολιτική διορατικότητα αλλά και τοπική αλληλεγγύη να πράξουν το αυτονόητο . Όταν ο γείτονας αγωνίζεται για κάτι τον στηρίζεις για να τον έχεις για πάντα μαζί σου. Οι δυο κοινωνίες έζησαν και θα ζήσουν μαζί για πάντα και σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο τυχαίνει ο κλήρος να πρέπει να πάρει μια ιστορική απόφαση που θα αλλάξει τις σχέσεις Σερβίων – Βελβεντού και θα τις μετατρέψει σε σχέσεις συνεργασίας και αλληλεγγύης προς όφελος όλων. Εξάλλου ο αντίπαλος είναι άλλος και κοινός και για Σέρβια και για το Βελβεντό και γενικότερα για τον ελληνικό λαό.