ΤΟ ΟΛΕΘΡΙΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ

Γράφει ο Βασίλης Μπόνιος
(από το : Κουρδιστό Πορτοκάλι)
Τελικά τι επέμεινε από το κίνημα των Αγανακτισμένων;
Στην ουσία τίποτε παρά μόνο τα δακρυγόνα και το βρωμόξυλο από τα ΜΑΤ του Παπουτσή.
Άξιζε αυτή η τύχη στους χιλιάδες Αγανακτισμένους που διαδήλωναν τόσο καιρό στο Σύνταγμα;
Ναι, κατά τη γνώμη μας.
Οι ίδιοι επέλεξαν να γίνουν...
σκόνη στον άνεμο.
Ο εγωκεντρισμός δεν τους επέτρεψε να πράξουν τον αυτονόητο: να συμφωνήσουν στην εκλογή μιας επιτροπής η ενός ηγέτη ο οποίος θα τους εκπροσωπεί.Έφυγαν κι άφησαν πίσω τους κάτι σκηνίτες, μια αίσθηση νοσταλγίας από τα χιπιά στα Μάταλα, ώσπου ήλθε ο μπόγιας Δήμος και τους μάζεψε.
Δεν υπήρχε, ανάμεσά τους, ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να μιλάει εκ μέρους τους;
Πολύ αμφιβάλλω. Εξαιρετικοί άνθρωποι με ωραίες ιδέες, γνώσεις και παιδεία πέρασαν από το Σύνταγμα.
Τι συνέβη λοιπόν και κανείς δεν ήταν τόσο «επαρκής» ώστε να εκπροσωπήσει τους Αγανακτισμένους;


Γιατί τόσος Ναρκισσισμός;
Τι περίμεναν δηλαδή;
Να πέσει η φασιστική κυβέρνηση του ΓΑΠ, επειδή μαζεύτηκαν ειρηνικά στο Σύνταγμα και έκαναν το σήμα της ανοιχτής παλάμης;
Ωραία, ας πούμε ότι πέφτει η φασιστική κυβέρνηση Παπανδρέου και αναλαμβάνουν τις τύχες της χώρας οι αδέξιοι ντιντήδες του Σαμαρά, με χορηγό τον ΣΑΤΑ και μπροστάρηδες τον Γιάννη Μανώλη και τον Γιάννη Τραγάκη.


Τι έχουν να κερδίσουν οι Αγανακτισμένοι;
Πάπαλα.
Καλούμε λοιπόν τους Αγανακτισμένους να εκλέξουν άμεσα έναν ηγέτη του Κινήματός τους: Θα μπορούσε να είναι ο Δημήτρης Καζάκης, ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο Πιτσιρίκος, ακόμη και ο Λουκάνικος.
Και οι 4 είναι πολύ καλύτεροι από τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, τη Παπαρήγα.
Ο ηγέτης είναι αυτός που απουσιάζει από την Αγανακτισμένη Ελλάδα.
Να είστε σίγουροι πως αν υπήρχε ο ηγέτης σ αυτή τη συγκυρία θα ήταν μαζί του το σύμπαν.
Είναι ολέθριο λάθος των Αγανακτισμένων η απουσία ηγέτη.
Αν ήταν ο Βαρουφάκης για παράδειγμα επικεφαλής του Κινήματος υπάρχει κανείς που ν αμφιβάλλει ότι ακόμη κι αν γινόταν αύριο οι εκλογές, δεν θα έπαιρνε το κόμμα τους το λιγότερο 10%;
Ξανασκέψου το αγαπητέ Αγανακτισμένε, πριν χαθούν τα πάντα κι εσύ δεν έχεις το κουράγιο να κουνήσεις το χαμένο κορμί σου…