Μια ιστορία για τα μέτρα τα οικονομικά

Σε ένα εργοστάσιο που έκανε σαπούνια μέσα σε μικρά κουτάκια έβγαιναν σε κάθε 1000 κομμάτια και δυο ελαττωματικα, δεν είχαν σαπούνι μέσα.
έπρεπε να βρούν μια λύση να εντοπίζουν τα άδεια κουτιά.
φώναξαν μάνατζερ, φώναξαν εδικούς και τους πρότειναν έναν μεγάλο μηχανισμό με φωτοκύτταρα και μικροπλάστιγγα για να ελέγχει το βάρος των κλειστών κουτιών ώστε να εντοπίζει τα άδεια που δεν θα είχαν σαπούνια μέσα. 1 στα 1000 ήταν.
ο μηχανισμός στοίχιζε μισό εκατομμύριο ευρώ. ήταν όμως μια καλή λύση.
Ενας από τους υπεύθυνους όμως αντέδρασε γιατί την βρήκε πολύ ακριβή.
ρώτησε ένα φίλο του κινέζο τι να κάνει. μήπως και είχε άλλη λύση εκείνος.
και ο κινέζος του πρότεινε μια απλή λύση. δίπλα από την ταινία που περνούσαν τα κλειστά κουτιά με τα σαπούνια τους είπε να βάλουν έναν ανεμιστήρα. ο ανεμιστήρας όσα κουτιά ήταν άδεια τα πετούσε κάτω.
Η λύση του κινέζου έκανε 20 ευρώ.
και ήταν πολύ πιο σίγουρη.
συμπέρασμα. για τον κ. Βενιζέλο:
για όλα τα πράγματα υπάρχουν πάντα αρκετές λύσεις, αρκεί να θέλουμε να βρούμε τη σίγουρη και την πιο φτηνή.
δυστυχώς αυτή είναι η Ελλάδα
Μέτρα, μέτρα, μέτρα και αποτέλεσμα μηδέν.
Την ιστορία μας την εστειλε η Ελπίδα