25 Ιουλ 2014

εξωκλήσια που είναι αφιερωμένα στην Αγία Παρασκευή στο Βελβεντο

Μία από τις πέντε εκκλησιές που είναι αφιερωμένες στη χάρη της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται στην τοπο9εσία «Αη—Πνεύματα», στο δρόμο προς το «Σκεπασμένο». Η οσιομάρτυς Παρασκευή, σε πολύ μικρή ηλικία, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και αφοσιώθηκε στο ιεραποστολικό της έργο, αναπτύσσοντας μια πολυδιάστατη χριστιανική δράση, κάτι που ενόχλησε τους Ρωμαίους που την συνέλαβαν, την βασανίσαν και την εκτέλεσαν.
Η εκκλησία είναι αχρονολόγητη και ανακαινίσθηκε πριν από μια δεκαετία με τη φροντίδα των εφημερίων και με δαπάνη των χριστιανών. Γιορτάζει στις 26 Ιουλίου.

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ( ΑΒΟΥΖΙΑΝΗ)


Γραφικό εξωκλήσι στην τοποθεσία «Πλάκες». Παλιό —από την εποχή της τουρκοκρατίας— αχρονολόγητο, είναι γνωστό και ως Αγία Παρασκευή «τ’ Κλασή». Περιτριγυρισμένο από εύφορες ροδακινοκαλλιέργειες, σκεπασμένο από πυκνή βλάστηση, γίνεται αντιληπτό μόνο όταν το πλησιάσεις σε απόσταση αναπνοής . Τα τελευταία χρόνια έγινε γενική επισκευή και συντήρηση.
Η Αγία Παρασκευή ήταν η προστάτιδα των οφθαλμών, γι’ αυτό, όσοι υπέφεραν από πονόματο, μεταλάμβαναν κι άλειψαν τα πονεμένα βλέφαρα με λάδι από το καντήλι της.
Γιορτάζει στις 26 Ιουλίου.
Ενοριακός ναός κτισμένος το 1916 πάνω σε παλιότερο, που χρονολογείται προ του 1750. Η παράδοση, μάλιστα, αναφέρει ότι οι πιστοί Πολυφυτιώτες λάτρευαν το Θεό σε υπόγειο ιερό, αφιερωμένο στη χάρη της Αγίας Παρασκευής και μόνο μετά την
απελευθέρωση του 1912 ύψωσαν υπέργεια εκκλησία πάνω ακριβώς από το υπόγειο ιερό.
Στον περίβολο της εκκλησίας βρεθηκε πλάκα που φέρει το επίγραμμα «1819 Μάρτιος», χρονιά κατά την οποία ίσως έγινε ανακαίνιση. Στο σκευοφυλάκιο φυλάγεται παλιό πετραχήλι, που, στο πίσω μέρος, αναφέρει: «Δοσιθέου ιερομονάχου Αγιοταφίτου 1815». Κατά την παράδοση, στην Αγία Παρασκευή κήρυξε ο Πατροκοσμάς.
Πανηγυρίζει στις 26 Ιουλίου, οπότε αναβιώνει το πατρογονικό έθιμο «Κουρμπάνι», αιματηρή θυσία που τελούν οι χριστιανοί για να ευχαριστήσουν το Θεό, που συνοδεύεται από τους παραδοσιακούς χορούς και τις τοπικές ενδυμασίες του χωριού.
Υπαίθριος ναός με στέγαστρο, αφιερωμένος στην Αγία  Παρασκευή, σε υψόμετρο 800 μέτρων, βορειοανατολικά του Βελβεντού, ψηλά στα Πιέρια, στην τοποθεσία «Παλιόκαστρο», στο ενδιάμεσο της διαδρομής Βελβεντού—Μοναστηριού Αγίας Τριάδας, σε μια πανέμορφη περιοχή από όπου το ανθρώπινο μάτι ελέγχει ολόκληρη την κοιλάδα του Αλιάκμονα και τα αντικρινά δυτικομακεδονικά βουνά.
Το 1964, την ημέρα Της Αγίας Παρασκευής, παρουσιάσθηκε ως όραμα ο Δεσπότης Εμμανουήλ σε κάποια Βελβεντινή και της μαρτύρησε ότι εκεί, στο ύψωμα του Παλιοκάστρου, σε μυστική κρύπτη, είναι φυλαγμένα εκκλησιαστικά κειμήλια. Όσο για τη φανέρωση της εκκλησίας, νέος θα οραματισθεί τρεις φορές, θα φωτισθεί και θα ‘ρθει για την ανεύρεση. Η γη θα χωριστεί σταυροειδώς για να ανοιχτεί η είσοδος της κρύπτης. Και η εκκλησία, όταν με το πλήρωμα του χρόνου γίνει το θέλημα του Αγίου, θα φέρει το όνομα «Ο Χριστός εργαζόμενος».
Ακριβώς δίπλα απ’ την εκκλησία, που γιορτάζει στις 2 Ιουνίου, υπάρχουν, σε ερειπιώδη κατάσταση, θεμέλια φρουριακών κτισμάτων που μαρτυρούν την ύπαρξη Ιουστινιάνειου Κάστρου. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά του ευρήματα, το κάστρο κατασκευάστηκε για πρώτη φορά τον 3ο μ.Χ. αιώνα και ανακατασκευάστηκε επί Ιουστινιανού, ως ακρόπολη ευρύτερου οικισμού.

Μικρή πανέμορφη μονόκλιτη βασιλική κτισμένη στην περιοχή «Παλιόμυλος», στη δεξιά κοίτη του Γριτσιανίσιου λάκκου, απέναντι από το Τσιλιπίσιο. Η εκκλησιά σχετίζεται με την Πηγή νερού, γνωστή ως «ρύση της Αγίας Παρασκευής» και τους ερειπωμένους σήμερα νερόμυλους της Γριτσιάνης, δεδομένου ότι οι εκκλησίες οι αφιερωμένες στην Αγία Παρασκευή θεμελιώνονται πάντα κοντά σε πηγές νερού.
Εξωραΐσθηκε με πολύ μεράκι και προσοχή το 1994, ενώ το 1995 κατασκευάσθηκε το τέμπλο από τον παλαιογρατσανίτη ξυλόγλυπτη Παναγιώτη Ζαρούχα. Δεν παρουσιάζει ζωγραφική διακόσμηση στους τοίχους. Οι παλιότερες φορητές εικόνες της εκκλησίας αγιογραφήθηκαν από τον Χαρίσιο Τσιουκαρδάνη. Η πλούσια βλάστηση, το δέος του παρακείμενου όχτου του Παλαίκαστρου, η ανοιχτή θεά προς τη λίμνη Πολυφύτου και το απάνεμο της περιοχής, γνωστής και ως «Τζιτζικόη» —από τα πολλά τζιτζίκια— συνθέτουν το φυσικό σκηνικό της Αγίας Παρασκευής. Γιορτάζει στις 26 Ιουλίου, αλλά λειτουργείται την πρώτη, μετά την γιορτή, Κυριακή.
πληροφοριες απο : http://ekklisiesvelvento.blogspot.gr/




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου