Ο τοπικισμός των Βελβεντινών

Eπειδή ακούγονται και γράφονται διάφορα για τον τοπικισμό των Βελβεντινών… Τοπικιστής: (από λεξικό) Αυτός που είναι προσηλωμένος στα συμφέροντα της ιδιαίτερης πατρίδας του, από αγάπη προς αυτήν. Αυτό ακριβώς είναι ο Βελβεντινός, όπως πιστεύω και ο κάτοικος κάθε μικρού χωριού, μέχρι της πιο μεγάλης πόλης. Ο καθένας είναι, και πρέπει να είναι, περήφανος για τον τόπο που γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει. Δεν θεωρούμε τον τόπο μας κάτι ανώτερο, αλλά με τα μάτια της αγάπης που τον βλέπουμε, είναι φυσικό να τον θεωρούμε ξεχωριστό και όμορφο. Αυτό σε καμιά περίπτωση δε μας κάνει, να έχουμε διαφορές με τους δημότες των γειτονικών Δήμων. Εμείς, οι Βελβεντινοί, ήμαστε που γεμίζουμε καθημερινά το πανηγύρι των Σερβίων. Κάθε Δευτέρα πολλοί είναι αυτοί που πηγαίνουν στο παζάρι της γειτονικής πόλης. Αρκετοί ψωνίζουν από τα μαγαζιά της. Όσοι δουλέψαμε στη γύρω περιοχή, δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας και διατηρούμε ακόμα και σήμερα, αν και πέρασαν χρόνια, φιλικές σχέσεις με πολλούς δημότες των Σερβίων. Οι πιο πολλοί έχουμε συγγενείς και φίλους που ζουν στους δήμους με τους οποίους ενωνόμαστε. Δεν μπορούν λοιπόν κάποιοι να μας κατηγορούν για τοπικισμό, με την κακή έννοια της λέξης, όταν αυτό που θέλουμε είναι το καλό του τόπου μας και να διατηρήσουμε αυτά που με τόσο κόπο αποκτήσαμε. Δεν μπορούν να μας κατηγορούν για ρατσισμό αυτοί, που κλεισμένοι μέσα στην εγωπάθειά τους, προσπαθούσαν πάντα να περάσει το δικό τους και τώρα που βλέπουν ότι νέες, υγιείς δυνάμεις τους προσπέρασαν, το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν τη λάσπη τους. Δεν μπορούν να μας κατηγορούν για ρατσισμό αυτοί που πάντα έλεγαν «όχι να κάνουμε εμείς για να φανούν οι άλλοι» ή «παιδιά είναι θα ξεχάσουν». Τα παιδιά μεγάλωσαν και τους έφτυσαν κι αυτοί λένε πώς βρέχει. Δεν μπορούν να μας κατηγορούν αυτοί, που προτίμησαν να ακολουθήσουν το δρόμο του προσωπικού συμφέροντος. Ούτε αυτοί που έχουν προσωπικό κόμπλεξ απέναντι στους Βελβεντινούς. Δεν μπορούν πια να πείσουν κανέναν τριγυρνώντας «από σπίτι σε σπίτι», γιατί όλοι πια κατάλαβαν την περισσή τους εγωλατρεία, «υπερμετρωπία», δουλικότητά τους. Αυτό που κάνουν πια, είναι να αυτολιθοβολούνται μόνοι τους. Η αγάπη για τον τόπο μας ξεκίνησε από τους παππούδες μας, οι οποίοι με εθελοντική εργασία έφεραν το νερό από το βουνό και πλακόστρωναν τους δρόμους. Τις γιαγιάδες μας που καθάριζαν κάθε πρωί το σοκάκι τους, γιατί ο δρόμος έξω από το σπίτι τους ήταν μέρος του δικού τους σπιτιού. Μια εθελοντική εργασία που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Στην εκπαίδευση, εθελοντικές εργασίες των μαθητών και των εκπαιδευτικών των σχολείων μας, πήραν πανελλήνιες διακρίσεις-μόνο το Δημοτικό Σχολείο μας είχε δυο πρωτιές τα δυο τελευταία χρόνια-.Στους συνεταιρισμούς που η προσφορά των μελών, τους έκαναν από τους πιο γνωστούς και υγιείς σε όλη την Ελλάδα. Στο Μορφωτικό Όμιλο, στον Αθλητικό Σύλλογο, σε όλους τους συλλόγους, στα 80 εξωκλήσια που συντηρούνται αποκλειστικά από εθελοντές Βελβεντινούς. Και πάνω απ’ όλα η σωστή λειτουργία του Δήμου μας. Εδώ και χρόνια οι συνδυασμοί που βάζουν υποψηφιότητα στις εκλογές, έχουν ανθρώπους από όλους τους κομματικούς χώρους. Αυτό δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς δημότες, μακριά από σκοπιμότητες και εξαρτήσεις, να προσφέρουν στον τόπο τους. Η σωστή οικονομική διαχείριση, χωρίς ούτε καν υπόνοια κακοδιαχείρισης, είχε σα συνέπεια να γίνουν έργα, αλλά να υπάρχει και πλεόνασμα, πράγμα που συμβαίνει σε λίγους δήμους σ’ όλη την Ελλάδα. Από την αρχή αυτή, έπρεπε να ξεκινάει και ο «Καλλικράτης».Πώς είναι δυνατόν να φτιάξουμε κάτι καινούριο, όταν χαλάμε ότι υγιές υπάρχει. Τα δυο όμως παραπάνω, η μη κομματικοποίηση και το ότι ο δήμος δεν έχει χρέη, δεν άρεσε σε πολλούς, που στους δικούς τους δήμους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Έτσι προσπάθησαν να σβήσουν το Δήμο Βελβεντού από το χάρτη και να φτάνουν σε σημείο τώρα να μας κατηγορούν για τοπικισμό. Εμείς θα συνεχίσουμε να απαντάμε με την αγάπη για τον τόπο μας και με τον αγώνα μας. Χωρίς να έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους φίλους των άλλων δήμων. Απλώς είμαστε σίγουροι ότι η συνένωση αυτή θα μας γυρίσει χρόνια πίσω, όχι μόνο εμάς αλλά και όλη την περιοχή. Συνεχίζουμε γιατί έχουμε πίστη στο σωστό και αυτό υπηρετούμε, ανιδιοτελώς. Είμαστε βέβαιοι για την αίσια κατάληξη. Μα κι αν παρ’ ελπίδα δεν πετύχουμε το στόχο μας, θα έχουμε τη γλυκιά γεύση ότι δώσαμε ένα δίκαιο και πολιτισμένο αγώνα, όλοι μαζί ενωμένοι. Αναρτήθηκε από Ιωάννης Γκίκας στις 12:46 π.μ. 0 σχόλια Ετικέτες Τοπικισμός των Βελβεντινών Αναρτήθηκε από τον Ιωάννη Γκίκα